🌥️ Śmieszny Skecz O Szkole Scenariusz

(każda klasa przygotowuje popis na "Święto Matki" (wiersz, piosenka, skecz, taniec), czas występu każdej klasy około 5 - 10 minut.(pomiędzy występami uczniów poszczególnych klas proponuję aby włączyć konkurencje sportowe - udział biorą rodzice i uczniowie poszczególnych klas).-proponowane zabawy (konkurencje) Klasy pierwsze: WIERSZ: (o mamie) Mamo, mamo coś ci dam jedno serce które mam a w tym sercu róży kwiat Mamo, mamo żyj sto lat! Piosenka: „Pomogę mamusi” Choć mam rączki małe i niewiele zrobię, pomogę mamusi, niech odpocznie sobie. Zamiotę izdebkę umyję garnuszki, niech się tu nie schodzą łakomczuszki – muszki. I braciszka uśpię w 2.Aforyzmy o kobietach: •Kobieto, kobieto- ty tajemnicza istoto. •Świat bez kobiet byłby jak ogród bez kwiatów. •Wszystkie kobiety są młode, ale niektóre są młodsze. •Są kobiety – kwiaty i kobiety- owoce, są też kobiety pestki- trudne do rozgryzienia. •Kobiety mistycznie ręcznych robótek! Nie dość, że po mistrzowsku krotki skecz o szkole. Odpowiedź. kinga25. W szkole podstawowej była wizytacja – przyjechał pan z kuratorium. Pech chciał, że wybrał sobie lekcję języka polskiego w pierwszej klasie – w klasie, w której uczył się znany wszystkim Jasio. Lekcję prowadziła młodziutka, atrakcyjna polonistka w krótkiej spódniczce i obcisłej O ziemię się hukło, Rozsypało się po kątach, Strasznie się potłukło: I - zgubiło kropeczkę, H - złamało kładeczkę B - zbiło sobie brzuszki, A - zwichnęło nóżki, O - jak balon pękło, aż się P przelękło, L - do U wskoczyło, T - daszek zgubiło, R - prawą nogę złamało, B - się wyprostowało, o miłości, dobroci, o krainie słońca. Prowadzący II A teraz coś specjalnego dla tych, którzy uczyli nas biegać, grać w piłkę ,skakać słowem dla nauczycieli wychowania fizycznego. Zaraz wyjaśniamy, dlaczego nie startowaliśmy w ostatniej olimpiadzie. Recytator 15 Nie ruszyli z kraju na żadne zawody chłopcy, którzy używają Czy znacie jakieś śmieszne scenariusze na przedstawienie szkolne? Mogą być z kabaretów =) Mam w szkole przedstawienie i muszę znaleźć jakiś śmieszny scenariusz. Jeżeli możecie to napiszcie mi go. Z góry bardzo dziękuję ;*. Pozdrawiam ;*. 4 oceny | na tak 100%. 4. 0. Znacie śmieszny scenariusz przedstawienia szkolnego? 2011-05-18 21:12:25; Scenariusz śmieszny;) 2012-05-09 20:54:53; Proszę o fajne tytuły piosenek na zakończenie szkoły podstawowej 2010-06-24 16:44:15; Macie jakieś oryginalne pomysły na zakończenie szkoły podstawowej? 2015-04-20 17:45:07 SCENARIUSZ WYDZRZENIA SZKOLNEGO Z SERII „MAM TALENT”. Proszę o ciszę. Sz: Serdecznie witamy wszystkich zgromadzonych na II edycji „Mam talent”. K: Serdecznie witamy: • Dyrekcję; • Zaproszonych gości; • Nauczycieli i pracowników szkoły; • Was Drogie koleżanki i koledzy; • Wszystkich uczestników dzisiejszego Konkursu rUR5. Witam Serdecznie! Pierwszy raz mam okazję opublikować coś takiego, a robię to bez entuzjazmu... z przyczyn osobistych... Smutno... mam jednak nadzieję, że to co wymyśliłam i przedstawiłam poniżej, sprawi, że ktoś się uśmiechnie. Wciąż nie jest dopracowane... przynajmniej ja odnoszę wrażenie, że czegoś brakuje... Pomysł na stworzenie takiego scenariusza narodził się dość spontanicznie, gdy wędrowałam wczesnym rankiem krakowskimi Plantami... chyba przesiąkłam historią sztuki... Historyk sztuki u psychiatry W jasno oświetlonym pomieszczeniu bez okien znajduje się krzesło, stolik i fotel. Krzesło zajęte jest przez psychiatrę Izydora Milecika, który, jak zwykle, przyjmuje pacjentów, cierpliwie ich słucha i pomaga znaleźć rozwiązanie problemu. Nagle rozlega się pukanie do drzwi. Pacjentka: PUK! PUK! Psychiatra: Proszę! (Wchodzi pacjentka.) Pacjentka: Dzień dobry panie doktorze! Psychiatra: Dobry, dobry... proszę usiąść. (Dłonią wskazuje fotel.) Pacjentka kładzie się na fotelu i patrzy to w sufit, to w doktora, to w ścianę, itd. Psychiatra: (skończywszy czynić notatki, pyta lekko znudzony) No, dobrze... to, co panią do mnie sprowadza? Pacjentka: (ze smutkiem) Ech... panie doktorze... 5 lat! 5 lat studiowałam historię sztuki... I z powodu tego studiowania teraz mam taki, dość już irytujący nawyk... Wszystko kojarzy mi się ze sztuką. Wszędzie, dosłownie wszędzie mi się to zdarza! (przerywa, dostrzegając obraz za plecami doktora) Och, cóż za niezwykły sztafaż za panem wisi! Psychiatra: (z zaciekawieniem się obraca) Em... Słucham? Pacjentka: (z dzikim entuzjazmem) Nie dostrzega pan, jak niezwykle został urozmaicony pejzaż górski dzięki addycji kilku postaci w prawym dolnym rogu obrazu? I jak wspaniale artysta użył modelunku światłocieniowego, by podkreślić najważniejsze walory... Psychiatra: (nie wytrzymuje) Dość! Dość! (robi oddech) Faktycznie, całkiem pani przesiąkła sztuką... Pacjentka: Zupełnie jak płótno farbami, nie? (puszcza oczko) Psychiatra: Tak... yyy... to znaczy nie! Zaraz, z tego wszystkiego zapomniałem spytać o pani nazwisko... Proszę się przedstawić. Pacjentka: Dobrze. Helena Nisza- Wykusz. Psychiatra spojrzał jakoś dziwnie, ale upewnił się, że pacjentka mówi poważnie. Psychiatra: No cóż, widzę, że pani nazwisko ma wiele wspólnego z pani zawodem... To chyba przeznaczenie... Pacjentka: (ciut żywiołowo) Nie inaczej! Psychiatra: Zaraz, zaraz zawód. Właśnie! Przecież to pani zawód, pani chyba za tym przepada, więc to chyba powinno nie stanowić problemu dla historyka sztuki... Pacjentka: Panie doktorze, ależ oczywiście, że za tym przepadam! Tylko, że to trochę męczące dla mego najbliższego otoczenia... dla mnie trochę też... Psychiatra: Wiem! Potrzeba pani odpoczynku, najlepiej w miejscu, gdzie nie ma niczego, co kojarzyłoby się ze sztuką... Pacjentka: (ironicznym tonem) Doktorze, obawiam się, że to niemożliwe... Psychiatra: Ależ możliwe, wystarczyłoby nawet wyciągnąć rower i wybrać się do lasu... Pacjentka: ... żeby w trakcie wysiłku fizycznego myśleć o wykorzystaniu drewna dębowego w malarstwie Europy Północnej albo pocieszać się myślą, że większości artystów było w życiu ciężko? W życiu Madrytu! Psychiatra: Miasta już pomijam, ale proszę pomyśleć chociaż o wypoczynku w gór... (spojrzał na obraz zawieszony za nim) Nie, nie. Cofam to... Niech pomyślę... Wiem! Morze, plaża! Pacjentka: No, niech mnie pan nie osłabia... Wie pan, ile dzieł przedstawiających morze istnieje? Gwoli ścisłości, to tak zwane Mariny. Jest ich całe mnóstwo! A plaża... przecież spojrzę na piasek i zacznę rozmyślać o wytwarzaniu szkła. Psychiatra: Doprawdy, ciężko pani dogodzić... może jakaś przyjemna książka, nie traktująca o sztuce, pani pomoże... Pacjentka: No i to jest coś... dobry pomysł. (rozmarzona) Miło byłoby jeszcze raz przeczytać Władcę Pierścieni... Psychiatra: Widzi pani, a jednak jest jakaś szansa... Pacjentka: (z uśmiechem Mony Lisy) O, tak. Ach, jak przyjemnie znów będzie się wyobrażało: fasady tych wszystkich budowli w Minas Tirith, fortyfikacje w Helmowym Jarze... dobrze byłoby się zastanowić nad genezą norek hobbickich... Przecież autor trylogii na pewno inspirował się pewnymi egzemplami w architekturze... No choćby ten Helmowy Jar... tu na pewno zaistniała pewna fascynacja budowlami obronnymi średniowiecznymi, czyż nie? (patrzy zdziwiona na doktora, który ukrył twarz w dłoniach) Czy wszystko w porządku, panie doktorze? Psychiatra: Tak, tak... jeszcze. (z westchnieniem, splatając dłone i opierając łokcie na stole) Istotnie, pani jest ciężkim przypadkiem... Pacjentka: Nie. To po prostu jest silniejsze ode mnie. (poprawia okulary, przyglądając się uważnie twarzy doktora) Przecież w każdej książce będzie architektura... no przecież bohaterowie literaccy też muszą gdzieś mieszkać... Psychiatra: (chwilę milczy, słuchając słów Heleny) Zaiste, zaiste to prawda... (nagle wstaje i tryumfalnym głosem zdziwionej pacjentce oznajmia) Wiem! Istnieje lektura w sam raz dla pani! LUDZIE BEZDOMNI, Stefana Żeromskiego! (udawanym tonem, gorączkowo patrzy na zegarek) Och, muszę biec, spóźnię się... Po czym ucieka przed pacjentką, usiłującą mu wyjaśnić, że główny bohater na początku powieści odwiedza paryski Luwr, gdzie dostrzega takie dzieła jak Wenus z Milo, Biedny rybak, Amor i Psyche, itd. Wnętrze kolegiaty w Klimontowie. Fotografia wykonana w maju roku 2014. Miłego Dnia! ... Scenariusz uroczystości na zakończenie nauki Scenariusz pożegnania uczniów klas VIII szkoły podstawowej. Zabawna inscenizacja, wykorzystująca parafrazy znanych piosenek oraz opis szkolnej dyskoteki pióra... Adama Mickiewicza. Narrator 1 (w cylindrze, we fraku):Panie i Panowie! Najważniejsze jest oczywiście zdrowie. A co poza tym? Nauka i praca, bo przecież...Narrator 2:Nauką i pracą ludzie się 1:Myślenie ma 2:Piękne słowa, ale powszechnie wiadomo, że...Narrator 1:Praca uszlachetnia, a lenistwo 2:Słowem - trzeba zastosować zasadę złotego środka, o czym najlepiej wiedzą nasi uczniowie. Jak to wyglądało w praktyce, uczniów śpiewa na melodię Mam chusteczkę haftowaną:Mam jedynkę z angielskiego i dwóję z polskiego,a z fizyki dostateczny, lecz nie wiem zawsze wszystko umiem, bom uczeń wzorowy,tylko do matematyki jakoś nie mam nie, nie, nie nauczę sięwszystkich tych regułek -to przeraża uczniów śpiewa na melodię Czerwone jabłuszko: Czerwone jabłuszko leży tam na ja wagary niż naukę w idę na ryby, raz idę do lasu,ale na naukę wcale nie mam za wodą, kaczki za stawem,uciekaj do klasy, lekcje osiągnąć chcesz, jakiś ważny cel,musisz zapamiętać: trzeba uczyć uczniów śpiewa na melodię Z młodej piersi się wyrwało:Z młodej głowy uleciało, co na lekcji się dziewczyna przy tablicy nie potrafi nic policzyć.(Dziewczyna śpiewa):Kiedy stoję przy tablicy, nie potrafię nic pustka mnie przenika, znów jedynka do choć się naprawdę staram, to jest dla mnie jakaś kara -kiedy stoję przy tablicy, nie potrafię nic (...) Dostęp do pełnego scenariusza możesz uzyskać w ciągu minuty, za 9 zł. Dane techniczne: Format pliku: pdf Rozmiar: 538,62 KB Liczba stron: 2 + Forma płatności Za scenariusze zapłacisz za pomocą bezpiecznego pośrednika płatności: PayU. Możesz zapłacić przelewem bankowym, kartą płatniczą i poprzez BLIK. + Jak otrzymam scenariusz? Od razu po zapłaceniu za artykuł wyświetli się przycisk umożliwiający pobranie pliku PDF do wydrukowania. Żeby artykuł nie zginął, wyślemy ci także link do pobrania mailem. Będzie aktywny przez 30 dni. POWIĄZANE Z materiałów repertuarowych „Biblioteki w Szkole” korzystam od kilkunastu lat. Sprawdziły się podczas wielu szkolnych uroczystości. Opinia pochodzi z ankiety czytelników, przeprowadzonej w kwietniu 2016 r. Co to za scenariusze? Pochodzą z miesięcznika „Biblioteka w Szkole” i „Wszystko dla Szkoły”, z których szkoły od prawie 30 lat czerpią scenariusze na przeróżne okazje. Ich autorzy to praktycy, którzy zorganizowali wiele przedstawień i apeli; doświadczeni pedagodzy, poloniści, opiekunowie kółek teatralnych. Jak to działa? Każdy scenariusz kosztuje tylko 9 zł. Pobierzesz go w formacie PDF do wydrukowania. Legalnie. Nikt nie zarzuci szkole, że wykorzystuje scenariusz, do którego nie ma praw. Zapłać za pomocą szybkiej płatności elektronicznej i natychmiast pobierz zakupiony scenariusz. Scenariusz zakończenia roku szkolnego – pożegnanie klas VIII rok szkolny 2018/2019Uczeń prowadzący nr 1Proszę o powstanie! Baczność! Poczet sztandarowy wprowadzić!Do hymnu państwowego! Mazurek DąbrowskiegoPo hymnie. prowadzący nr 2Serdecznie witamy wszystkich przybyłych na dzisiejszą uroczystość. Witamy gości:......Witamy Dyrekcję szkoły, wychowawców, nauczycieli i wszystkich pracowników szkoły. Miła nam gościć rodziców. Szczególnie serdecznie witam uczniów klas VIII, dla których dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością w naszej szkole. Prosimy Panią Dyrektor o rozpoczęcie Pani DyrektorUczeń prowadzący nr 1Dziękujemy Pani koledzy i koleżanki, zakończenie roku szkolnego to ważny moment w naszym uczniowskim życiu. Podsumujmy więc wyniki całorocznej pracy. Różnie spisaliście się w tym roku. Jedni lepiej, inni gorzej, ale są wśród nas i tacy, których wyróżnić trzeba w sposób Panią Dyrektor o wręczenie świadectw i nagród uczniom klas VI i VII, którzy w tym roku szkolnym osiągnęli najwyższe wyniki w nauce. Uzyskali średnią ocen 4,75 i wychowawców klas VI i VII do rozdania świadectw z prowadzący nr 2Drodzy koledzy i koleżanki klas VIIICzy pamiętacie początek roku szkolnego, gdy po raz kolejny przekraczaliśmy mury szkoły? Z żalem myśleliśmy o minionych wakacjach, a następne wydawały się tak odległe. Nic jednak nie trwa wiecznie. Nawet rok szkolny. Oto znów jesteśmy na finiszu! Tym razem jednak po raz ostatni odbierzemy nasze świadectwa w murach tej prowadzący nr 1Zanim jednak staniemy się absolwentami Szkoły Podstawowej nr 17 złóżmy wszystkich o powstanie. Baczność. Poczet Sztandarowy ślubowania!My, absolwenci Szkoły Podstawowej nr 17 w Mysłowicach uroczyście ślubujemy Ci Szkoło:Wiernie strzec Twojego honoru!- ŚlubujemyDalsza pracą i nauką rozsławiać Twoje imię!- Ślubujemy!Z godnością nosić zaszczytne miano wychowanka Szkoły Podstawowej nr 17- Ślubujemy!Zdobytą wi1edzę, umiejętności jak najlepiej wykorzystywać w dalszym życiu- Ślubujemy!Zawsze pracować sumiennie i uczciwie, czynnie współuczestniczyć w życiu naszego kraju- Ślubujemy!Po ślubowaniuTeraz nastąpi przekazanie sztandaru szkoły uczniom klasy siódmej. Baczność. Do przekazania sztandaru – wystąp! Przychodzi 3 uczniów klasy imieniu uczniów klas ósmych opuszczających mury tej szkoły przekazujemy na wasze ręce sztandar szkoły. Za chwilę zostaniecie najstarszą klasą w szkole. Mamy nadzieję, że będziecie godnie reprezentować społeczność szkolną. Bądźcie przykładem dla młodszych uczniów i aktywnie działajcie na rzecz naszej sztandaru. Uczennica z nowego Pocztu wypowiada formułę:Przyjmujemy ten sztandar jako symbol naszej szkoły i jej tradycji. Przyrzekamy dbać o dobre imię Naszej Szkoły, pielęgnować jej tradycję i godnie reprezentować szkołę na zewnątrz. Sztandar wyprowadzić! Spocznij!Uczeń prowadzący nr 2Nadszedł czas wręczenia świadectw klasom uczeń klasy ósmej po otrzymaniu świadectwa proszony jest o podpisanie się na liście odbioru odebrania świadectw ukończenia szkoły z wyróżnieniem prosimy uczniów wraz z rodzicami. (Świadectwo + list gratulacyjny)Prosimy wychowawcę klasy VIII aProsimy wychowawcę klasy VIII bTeraz nastąpi rozdanie świadectw ukończenia szkoły pozostałym uczniomProsimy wychowawcę klasy VIII aProsimy wychowawcę klasy VIII bTeraz nastąpi rozdanie pozostałych nagród i teraz o zabranie głosu przedstawiciela Rady Rodziców./część artystyczna/Uczeń prowadzący nr 2Szanowni goście, odbiegając od wzniosłego tonu, postanowiliśmy pożegnać ten rok szkolny troszkę inaczej. Zapraszamy na krótkie przedstawienie pt. „Kopciuszek” – II/2012 „Życie szkoły”spektaklTaniec - belgijkaUczeń prowadzący nr 1Po części artystycznej chcemy teraz pożegnać naszych nauczycieli ust płyną serdeczne słowaI te najszczersze nasze życzenia, Tym, co uczyli nas w różnych klasach, Niechaj się spełnią wszystkie poety kierujemy do naszych nauczycieli w podziękowaniu za trud włożony w nasze wychowanie i nauczanie, przepraszając jednocześnie za wszystkie zmartwienia, których ciepłe słowa kierujemy do naszych wychowawców (imiona i nazwiska)W imieniu wszystkich klas ósmych dziękujemy Wam, drodzy nauczyciele za trud Waszej pracy, troskę i pomoc, na którą zawsze mogliśmy liczyć. Dopiero teraz, patrząc z perspektywy czasu, dostrzegamy, ile wysiłku włożyliście w nasze wychowanie. Dziękujemy i przepraszamy za wszystkie zmartwienia i przykrości, których byliśmy razem dróg przebytych,Ile ścieżek przedeptanychIle w trudzie nieustannymWspólnych zmartwień, wspólnych dążeńChciałbym wszystkie takie chwile Ocalić od zapomnieniaUczeń wszystkim nauczycielom zdolnych i niesprawiających problemów uczniów, wiele szczęścia w życiu osobistym, w pracy, wiecznej pogody ducha. Niech zaczynające się wakacje będą wspaniałym wypoczynkiem, niech każdy dzień wita Was słońcem i sukcesy nie byłyby możliwe, gdyby nie nasi rodzice. Dziękujemy Wam, Kochani, za trud i pracę włożoną w nasze wychowanie, za troskliwa opiekę i pomoc, na którą zawsze mogliśmy liczyć, że kochaliście nas bez względu na to, jacy coś się w życiu zmienia, Kiedy coś się w życiu kończyZerknij wtedy znów za siebiePopatrz co cię jeszcze łączyZ miłą budąZ zacnym gronemI z przyjaciół grupą wielką, Powspominaj sobie nieco Masz okazję na to wszelkąUczeń rano tu siadałamPrzez szereg długich, długich dniCzęsto po lekcjach zostawałamBy wyryć imię drogie miI choć zmieniły się imionaI kleks za kleksem brudził blatByłaś mi tarczą i ochronąMa przyjaciółko szkolnych latŁawko szkolna – ławko staraNiewygodna i niemodnaMoje troski i zmartwieniaDziś ci mówię – do widzenia./część artystyczna przygotowana przez klasę VII/Uczeń prowadzący nr 1: Drodzy uczniowie!Uczeń prowadzący nr 2: Koleżanki i koledzy Absolwenci! Czas się 1: Mamy nadzieję, że nie zapomnicie o naszej szkole. Mówimy Wam teraz – do widzenia!Nr 2: Żegnamy Was – pożegnanie. Śpiew + układ koniec: Piosenka Shallow. Śpiew + gra na gitarachProgram opracowały: mgr Grażyna Maruszczyk, mgr Aleksandra Mansel z ZSPnr4 w Mysłowicach

śmieszny skecz o szkole scenariusz